Ο Ιωάννης Φαλαγγάς του Δημητρίου (γνωστός και με τα παρατσούκλια «Καφάς» και «Σουστούρης») γεννήθηκε στα Γυάλια της Άνδρου στις 15 Ιουνίου 1908 από Στενιώτες γονείς, το Δημήτρη  Φαλαγγά και την Ειρήνη Φαλαγγά, το γένος Μαρή. 

Έμεινε ορφανός από πατέρα στην ηλικία των 7 ετών. Στα 13 του μπάρκαρε και εργάστηκε ως ναυτικός, ανεβαίνοντας γρήγορα την ιεραρχία, και στη συνέχεια έγινε καπετάνιος στα πλοία της οικογένειας Μαρή, με την οποία είχε συγγενικούς δεσμούς. 

Τα θρυλικά του παράνομα ψαρέματα κατά τη διάρκεια της κατοχής τάισαν τις Στενιές και έσωσαν πολλές ανθρώπινες ζωές (είναι χαρακτηριστικό ότι σε μια «ψαριά» του που έμεινε παροιμιώδης έπιασε 2 τόνους σαρδέλας!)

Μετά τον πόλεμο, ως καπετάνιος πλέον, μετέφερε από την Αμμόχωστο στη Haifa τους παγιδευμένους στην Κύπρο κατατρεγμένους Ισραηλίτες που είχαν επιζήσει από τον πόλεμο και το Ολοκαύτωμα.  

Με σκληρή δουλειά αξιώθηκε και αγόρασε, ήδη από τη δεκαετία του 1960, δικά του πλοία. 

Είχε πληθωρική και γενναιόδωρη προσωπικότητα που δεν περνούσε απαρατήρητη και ήταν ιδιαίτερα αγαπητός. Ήταν δεινός ψαράς και όταν συνταξιοδοτήθηκε ασχολήθηκε επί καθημερινής βάσεως με το μεγάλο πάθος του: το ψάρεμα με το καΐκι του την «Καστέλλα» και με πλήρωμα πλήθος «μαθητευόμενων ψαράδων».

Ο κοσμογυρισμένος ταξιδευτής «καπτάν Γιαννούλης Φαλαγγάς» και η γυναίκα του Άννα, το γένος Βαλμά, απέκτησαν τρία παιδιά: το Δημήτρη («Τσιρούς»), το Λεωνίδα και την Ειρήνη («Μπεμπού»). 

Από τα παιδιά τους απέκτησαν 6 εγγόνια: από το γιο τους Δημήτρη τη Φραντζέσκα, από το γιο τους Λεωνίδα τους Άννα-Μαρία, Γιάννη και Μαρίνα, και από την κόρη τους Ειρήνη τη Λυλά και το Σταύρο Χατζή.

Ο καπετάν Γιαννούλης Φαλαγγάς έφυγε από τη ζωή στις 27 Ιουλίου 1999 και, σύμφωνα με την επιθυμία του, ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο στις Στενιές.